Via Verde en verder

Niet elke Via Verde is een succesroute. De tweede fietstocht was weer fantastisch, lange tunnels

en mooie uitzichten vanaf de viaducten en geen andere fietsers slechts een enkele jogger.

De volgende dag weer één gevonden, 35 km. verder. Mooie plek om te overnachten maar het fietspad was na 6 km onbegaanbaar. We zagen druivenplukkers bij de muscaatdruiven die in zakjes aan de struiken hangen. Dacht een fotomomentje maar werd toegeschreeuwd: “No Foto”. “Porque No, ik ben de FBI niet”. Waarschijnlijk ging het om de (donkere/illegale?) plukker? Dus hier geen foto!
Donderdag - regendag, dan maar wat km’s  maken. Duidelijk dat de Spanjaarden niet gewend zijn aan zoveel hemelwater, want er is geen enkele voorziening om het water af te voeren. Het lijkt wel of we door de Maas rijden, zoveel water dat het dak van de bus schoongespoeld wordt. De dorpen langs de kust zijn hopeloos verlaten, hoewel het op de camperplaatsen tjokvol staat met supergrote campers. Wij vinden een (vrije)plek bij het park met 2 andere campers die ook niet in showroomopstelling willen staan. We boffen hier heeft het (nog) niet geregend en het park heeft ook nog eens een hondenspeeltuin. Beike heeft grote ontzag voor 2 Whippets, mooie snelle honden. Waarschijnlijk van de dood gered, want na gedane diensten worden ze verwaarloosd en zelfs gedood. Las het in “Spanje vandaag”. De Spaanse regering wil hier een eind aanmaken, een schatting is dat er jaarlijks 50.000 honden omgebracht worden!! De volgende morgen wordt het hier ook een groot waterbad, dus gaan we in onze knusse bus weer lekker een stuk zuidelijker.